Kepler se Derde Wet, ook bekend as die Wet van Harmonies, is 'n fundamentele beginsel op die gebied van sterrekunde en planetêre beweging. Dit is in die vroeë 17de eeu deur die Duitse wiskundige en sterrekundige Johannes Kepler geformuleer. Die woordeboekbetekenis van Kepler se Derde Wet is soos volg:Kepler se Derde Wet: 'n Wiskundige verwantskap wat die beweging van planete in hul wentelbane om die Son beskryf. Dit stel dat die kwadraat van die wentelperiode van 'n planeet direk eweredig is aan die kubus van sy gemiddelde afstand vanaf die Son. Wiskundig kan dit uitgedruk word as:T^2 = k * r^3Waar:T die wentelperiode van 'n planeet (die tyd wat dit neem vir 'n planeet om een wentelbaan om die Son te voltooi).r dui die gemiddelde afstand tussen die planeet en die Son aan.k is 'n konstante waarde wat hang af van die stelsel van meting wat gebruik word.Kepler se Derde Wet is 'n beduidende bydrae tot die begrip van hemelmeganika. Dit verskaf 'n kwantitatiewe verband tussen 'n planeet se wentelperiode en sy afstand vanaf die Son, wat sterrekundiges in staat stel om die beweging van planete binne die sonnestelsel te bereken en te voorspel.